Luxemburg 2025: De pop neemt het heft in handen
De inzending van Luxemburg werd gekozen tijdens een nationale finale op 25 januari met 7 deelnemers. Deze werd gewonnen door Laura Thorn met haar lied 'La poupée monte le son' (De pop zet het volume hoger). De uitslag werd deels bepaald door een internationale vakjury, die dit lied op de 1e plaats zette, en deels door een publieksstemming, waar dit lied op de 2e plaats eindigde. In de optelsom van de door jury en publiek toegekende punten eindigde het lied met een ruime voorsprong op de nummer 2 bovenaan.
Laura Thorn werd geboren op 22 januari 2000 in Luxemburg, begon haar muziek en dansopleiding op achtjarige leeftijd en leerde diverse instrumenten te bespelen. Later studeerde ze aan het Institut supérieur de Musique et de Pédagogie de Namur in Namen, België, waar ze een mastergraad haalde in muziektheorie, muziekpedagogiek en moderne zang. Na haar studie ging ze zelf lesgeven aan het Escher Conservatoire in Esch-sur-Alzette, Luxemburg.
In 2024 kwam ze in contact met de Parijse producers Julien Salvia en Ludovic-Alexandre Vidal, die op zoek waren naar een Luxemburgse zangeres voor hun nieuwe nummer dat later ‘La poupée monte le son’ gedoopt zou worden. Het werd een match, ze zong het nummer in en het werd ingestuurd voor het Luxemburgse songfestival.
In het begin van het nummer hor je klanken die afkomstig zijn van een eerdere Luxemburgse songfestivalinzending: Poupée de cire, poupée de son (Pop van was, pop van zaagsel), het lied waarmee France Gall dit jaar 60 jaar geleden het Eurovisie Songfestival won. Dat is geen toeval, de inzending van dit jaar is bedoeld als eerbetoon aan deze eerdere zangeres en de winst van 60 jaar terug. Maar waar France Gall destijds zong dat ze slechts een pop was, is de boodschap hier een andere.
Bij de uitvoering van het lied lijkt de zangeres zich nog wel in een poppenhuis te bevinden en zelf een pop te zijn, maar daar komt snel verandering in. “Als jij denkt dat een man als jij me kan manipuleren, ga terug naar mama, en geef je pogingen op”, zing ze. Ze heeft zelf een stem dus de ander hoeft niet de buikspreker te spelen. Er is een nieuwe gebruiksaanwijzing voor de pop: ze kan alles zonder jou doen. De pop van weleer zet met haar stem het volume hoger en zorgt ervoor door de wereld gehoord te worden.