Slovenië 2025: Vastbesloten te blijven vechten
Slovenië wordt dit jaar vertegenwoordigd door de 39-jarige acteur, zanger, komiek, liedschrijver en presentator Klemen Slakonja. Op 1 februari won hij de nationale finale EMA met de ballad ‘How much time do we have left’.
Klemen startte zijn carrière begin deze eeuw als radiopresentator en kreeg langzaamaan steeds meer bekendheid, vooral met activiteiten waarbij hij andere artiesten en bekenden uit de sport en (internationale) politiek imiteerde. In 2007 maakte hij zijn televisiedebuut in de satirische show ‘Hri-bar’. In 2011 presenteerde hij voor het eerst de Sloveense nationale finale van het Eurovisie Songfestival Hij vervulde deze rol ook in 2012, 2016 en 2020.
Op de dag na het winnen van de Sloveense nationale finale publiceerde hij
een video met “alle winnaars van het Eurovisie Songfestival vanaf het jaar 2000”, waarin hij zelf de rollen van de diverse winnaars vertolkte en zijn eigen inzending voor dit jaar alvast invulde als de winnaar van 2025.
Het lied ‘How much time do we have left’ heeft een serieus karakter. Het is door Klemens zelf geschreven en beschrijft de periode van onzekerheid die hij en zijn gezin doormaakten nadat zijn echtgenote, de actrice Mojca Fatur, te horen had gekregen dat ze een zeldzame vorm van kanker had gekregen, een ziekte waarvan ze -tegen de verwachtingen van hun artsen in- later herstelde.
In het 1e couplet beschrijft Klemen een scene kort na het moment dat de diagnose bekend is geworden. Hun jonge zoon kruipt door de woonkamer, zij leest de boodschap dat ze niet lang meer te leven heeft. Buten schijnt de zon en zijn mensen met hun dagelijkse dingen bezig. Hun kind lacht vrolijk, de ouders kunnen alleen maar huilen.
In het 2e couplet volgt een tafereel waarin een man in het wit, in een kamer vol diploma’s, tegen hen zegt dat ze het beter op kunnen geven. De echtgenote is echter vastbesloten te blijven vechten.
In het refrein spreekt de zanger over zichzelf: hoelang ze nog samen hebben is onbekend, wel weet hij dat hij niet zonder haar liefde verder wil. In het slot van het lied spreekt hij zijn bewondering uit voor de kracht en het doorzettingsvermogen van zijn echtgenote die uiteindelijk vleugels kreeg om te vliegen, een salto maakte in de hemel om weer in zijn armen te landen.”