Repetities dag 2: dance en dans, rond de ketel en met torens
Op de 2e repetitiedag in Bazel kwamen de landen aan de beurt die in de 2e helft van de 1e halve finale moeten proberen een finaleplek voor het Eurovisie Songfestival te bemachtigen. De repetities hebben een besloten karakter. Wel vallen weer enkele conclusies te trekken uit de beschrijvingen in het liveblog van het webteam van de songfestivalorganisatie zelf. De complete blog is hier te vinden.
Noorwegen beet deze keer het spits af. Bij de Noren is de act van Kyle Alessandro vergelijkbaar met die tijdens Melodi Grand Prix. Ook draagt Alessandro een vergelijkbaar pantser. Er zijn 3 dansers waarvan er één aan het eind een, volgens de blogschrijvers indrukwekkende, breakdance-act uitvoert.
Bij België verandert het podium, en als het even meezit de hele arena, in een grote dance-club met bijpassende rode en zwarte verlichting, passend bij het lied waarvan de titel verwijst naar de strobe lights in dance clubs. Het bewegend platform waarop Red Sebastian tijdens Eurosong zijn lied bracht is niet meegekomen naar Bazel. Volgens de blogschrijvers komt dit de choreografie ten goede. De zanger, uiteraard in zijn kenmerkende rode pak, zou tegen het eind een interactie hebben met zijn eigen spiegelbeeld. De zeer hoge noten worden volgens de schrijvers van de blog zonder veel moeite gehaald.
De band Mamagama, die Azerbeidzjan vertegenwoordigt, heeft 3 (Nederlandse) dansers meegenomen. Via de schermen worden daar tientallen schaduwdansers aan toegevoegd die de bewegingen van de echte dansers nadoen. De bandleden staan op het midden van het podium binnen een verlichte halo. Leadzanger Asef neemt tijdens het optreden een traditionele Azerbeidzjaanse luit ter hand.
Bij de uitvoering van de act van San Marino staan niet de zangers centraal (die overigens maskers dragen), maar DJ Gabry Ponte, die het lied heeft geproduceerd. Het is ook deze DJ die als uitvoerend artiest in de programmaboekjes staat. Hij draagt een zilveren jasje. Op de LED-wand zijn pulserende lichten en graffiti te zien. Vanachter zijn draaitafel spoort Gabry Ponte de zaal aan om mee te dansen. Het dansen zal ook uit de zaal moeten komen, want de dansers die hem begeleidden bij de nationale finale van San Marino zijn bij deze repetitie vervangen door twee instrumentalisten, 1 met een tamboerijn en 1 met een accordeon. Er wordt volop gebruik gemaakt van vuurwerk.
Het duo Shkodra Elektronike uit Albanië, bestaand uit Kolë Laca en Beatriçe Gjergji kiezen voor een intieme setting waarbij de verlichting zo wordt gesitueerd dat het lijkt of ze bij de uitvoering van het lied onder een verlichte trap staan. Beatrice draagt een rode satijnen jurk en 1 roze handschoen. Kolë een jas in militaire stijl.
Hierna was Nederland aan de beurt. Over de repetitie van Claude, de reactie van de bloggers en Claude's eigen reactie kun je hier meer lezen.
Bij de act van Kroatië staat er een grijze ketel midden op het podium, waar Marko Bošnjak en zijn vier danseressen zich in bevinden terwijl ze de giftige cake bereiden voor de zoete wraak waar het lied over gaat. Marko draagt een lange cape met bont rond de schouders. De cape gaat later tijdens de act uit, een blauw-wit shirt is kennelijk voldoende als het heter wordt in de keuken.
Voorafgaand aan de repetitie van Cyprus, de laatste repetitie van deze dag, worden twee steigertorens op het podium geplaatst. De voorstelling begint met Theo Evan en 2 dansers die de vorm aannemen van het silhouet van de figuur wiens naam volgens de tekst van het lied Shh niet genoemd mag worden. Naarmate de voorstelling vordert veranderen de torens van positie waardoor er, samen met de dansers, verschillende vormen worden gecreëerd.